Materiał słusznie (choć tylko częściowo) utożsamiany z aksamitem, ale wymykający się prostym definicjom – wyjaśniamy więc, co to jest welur oraz czym różni się od aksamitu i welwetu. Welur jest tkaniną powszechnie wykorzystywaną w branży wnętrzarskiej, ale doskonale sprawdza się jako materiał na wieczorowe sukienki czy eleganckie marynarki. Zanim jednak przejdziemy do praktycznych wskazówek, jak dbać o aksamit w domowych warunkach, odpowiemy na pytanie, co to jest welur oraz na czym polegają różnice między poszczególnymi tkaninami, których mniej wprawione oko może nie dostrzec. 

Czym jest aksamit?

Zanim dowiesz się, co to jest welur, musimy rozwikłać zagadkę aksamitu, który jest grubym materiałem pokrytym miękkim w dotyku meszkiem o długości zwykle nieprzekraczającej 3 milimetrów. Przez wieki aksamit stanowił symbol krawieckiego luksusu (szczególnie w czasach, gdy w całości był wykonywany z jedwabiu). Szlachetny wygląd to efekt charakterystycznej techniki zaplatania umożliwiającej odbijanie światła pod różnym kątem, która odpowiada za wrażenie ciepłego blasku, co dodatkowo podkreśla królewskość materiału.  

Jak powstaje aksamit? Między wątek i osnowę wplata się pętelki wykonane z rozciętych lub nierozciętych nitek, dzięki czemu runo tworzy sześć nitek – jest to inne rozwiązanie niż w przypadku standardowych materiałów powstających z dwóch nitek, co dodatkowo wpływa na luksusowość aksamitu. 

Rodzaje aksamitu

Trudno się dziwić, że pytanie, co to jest aksamit, pojawia się tak często – stosowane synonimicznie określenia takie jak welur czy welwet potrafią wzbudzić wątpliwości, co jest czym. Tymczasem aksamit, podobnie jak dwie pozostałe tkaniny, jest bawełnianym materiałem z krótką, charakterystycznie puszystą wierzchnią okrywą włosową (nazywaną meszkiem). Aksamity dzielone są na aksamity gładkie oraz wzorzyste, przy czym wzory powstają między innymi dzięki kontrastowaniu wysokości włosia. Jednak przede wszystkim aksamit rozróżnia się ze względu na rodzaj nici wykorzystanych do runa:

• - aksamit naturalny – tworzony z nici bawełnianych, jedwabnych lub wełnianych,
• - aksamit sztuczny – produkowany z włókien poliestrowych lub streczu.

Aksamity należą do tkanin określanych mianem pluszu, czyli materiału z okrywą włókienną – do podstawowych różnic między poszczególnymi odmianami należy sposób uzyskania okrywy oraz jej długość, a także rodzaj włókien wykorzystanych do produkcji. 

Co to jest welur?

Różnica między aksamitem i welurem wynika przede wszystkim z długości okrywy włosowej – welur powstaje z krótkiego, zwykle jedwabnego włosia, co daje efekt w postaci materiału cieńszego niż aksamit. Co więcej, welur jednocześnie charakteryzuje większa elastyczność i mniej błyszcząca powierzchnia niż w przypadku aksamitu. Niezmiennie jednak oba określenia stosowane są synonimicznie – aksamit i welur są na tyle podobne, że mało kto pamięta o tym, że oba materiały należą do pluszów. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że welur w branży modowej oznacza również wełniany materiał wykorzystywany do produkcji płaszczy (flausz) oraz rodzaj skóry wyglądem przypominający zamsz. 

Codzienna pielęgnacja aksamitu

Zarówno aksamit, jak i welur należą do tkanin, które odwdzięczają się pięknym wyglądem, jeżeli są odpowiednio pielęgnowane – największą obawą jest zwykle wyblakły kolor lub spłaszczenie charakterystycznego meszku stanowiącego o wyjątkowości tych materiałów. Z tego względu meble pokryte aksamitem należy ustawić w takim miejscu, w którym występuje umiarkowane nasłonecznienie – intensywny kontakt ze słońcem sprzyja utracie pierwotnej barwy i połysku. 

Jak zatem dbać o aksamit i welur? Niezbędne jest regularne odkurzanie miękką końcówką od odkurzacza lub szczotką o miękkim włosiu, ponieważ materiały pluszowe bez problemu gromadzą dokuczliwy kurz i brud. Tym sposobem nie tylko odświeżysz tkaninę, ale przede wszystkim pomożesz utrzymać charakterystyczną fakturę runa. 

Skuteczne czyszczenie aksamitu

Codzienność jest bezlitosna, dlatego prędzej czy później konieczne będzie czyszczenie aksamitu lub weluru – w takiej sytuacji warto wiedzieć, co pozwoli uniknąć ostatecznego zniszczenia materiału. W przypadku poplamionej lub zalanej tkaniny welurowej konieczne jest sprawdzenie zaleceń producenta oraz zastosowanie się do nich. Pranie w domu będzie miało sens tylko wtedy, gdy nie przekroczysz maksymalnej temperatury podanej na metce (od 15 do 30 stopni Celsjusza w zależności od producenta) oraz użyjesz delikatnych środków piorących. Materiał należy suszyć na płasko, aby uniknąć zagniecenia powierzchni, a następnie wyszczotkować. Drugim rozwiązaniem jest przekazanie weluru do pralni chemicznej lub pod opiekę profesjonalnej firmy czyszczącej.  

Welur na co dzień

Aksamit przez wieki należał do tkanin szlachetnych, na które nie było stać przeciętnego zjadacza chleba – dzisiaj ta sytuacja uległa zmianie, dlatego warto wprowadzić welur do swojej garderoby oraz wnętrz. Odrobina luksusu jest bowiem tym, na co zasługuje każdy z nas.